Ceramika - terakota, gres, klinkier
Zapraszamy do lektury kolejnego artykułu na naszym blogu, z którego dowiecie się, czym różni się terakota od gresu i klinkieru.
Określenie terakota (wł. terra cotta – ziemia wypalona) w zasadzie oznacza wyroby z dobrze oczyszczonej i wypalonej gliny w formie figurek lub płytek, stosowane do zdobień i nie ma wiele wspólnego z płytkami podłogowymi lub ściennymi. Materiał ten został w okresie renesansu zastąpiony fajansem. W 1760 r. uruchomiono w Anglii fabrykę płytek ściennych i od tej pory terakota jest używana powszechnie, najczęściej w postaci płytek podłogowych i ściennych, a więc do zastosowań czysto użytkowych.
W języku potocznym często zamiennie używa się określeń terakota (domyślnie: przypominające glinę płytki podłogowe) i glazura (domyślnie: szkliwione płytki ścienne i podłogowe do łazienek i pomieszczeń mokrych), chociaż oznaczają one różne wyroby ceramiczne.
Tymczasem terakota to płytki kamionkowe, a glazura to płytki fajansowe. Są one cieńsze od terakoty i bardziej kruche. Przeznaczone są do okładania ścian. Posiadają równe krawędzie i powierzchnie. Ich czerep ma jednorodną strukturę. Powierzchnia tych płytek pokryta jest szkliwem.
alabastro cuero alicante terra
aroa grana
Gres to płytki ceramiczne wykonane z mieszanki kaolinu, glin białego wypału, skaleni, piasku kwarcowego oraz barwników mineralnych, która jest prasowana pod dużym naciskiem i wypalana w piecach rolkowych w temperaturze powyżej 1200°C. Oferowany zwykle w postaci płytek o grubości 6÷30 mm i wymiarach od 15x15 mm do 1300x1800 mm.
Dzieli się zasadniczo na dwa typy:
- gres porcelanowy - płytki prasowane na sucho, wykonane z glinki z domieszką 70% skalenia, czasem kaolinu lub kwarcu. Nazwę zawdzięczają białej barwie czerepu. Barwa ta jest zwykle zmieniana poprzez dodanie barwników ceramicznych (np. tlenków metali). Barwniki te mogą nadawać płytkom strukturę imitującą naturalny kamień.
- gres techniczny (nieszkliwiony)
- angobowany – powierzchnia płytek matowa
- polerowany – powierzchnia gładka i połyskująca.
accent amaranto accent gris
accent noce
Klinkier to wyroby z mocno spieczonej (około 1300°C), naturalnej gliny, z dodatkiem barwników na bazie tlenków, szamotu i flusu. Formuje się je przez ciągnienie i następnie jednokrotnie wypala. Podczas wypalania mocno się kurczą, stąd największa spośród wszystkich rodzajów płytek nierówność krawędzi i wymiarów. Płytki tego typu mogą być szkliwione (większa różnorodność kolorów).
Wyroby z klinkieru:
- kształtki i płytki podokienne, do licowania ścian i płytki posadzkowe
- cegła budowlana klinkierowa
- cegły kominowe – mają kształt wycinka pierścienia kołowego
- cegły kanalizacyjne – odporne na działanie kwasów i ługów zawartych w wodzie i gruncie
- cegły klinkierowe drogowe
fraza gandawa
matrix